#01 Alicja w krainie zombi

Kiedyś zawsze musi być ten pierwszy raz. Prawda? A więc pora zabrać się za pierwszą recenzję. Na pierwszy ogień pójdzie książka jakiś czas temu przeze mnie przeczytana

***Informacje Ogólne***

autorka: Gena Showalter

oryginalny tytuł: Alice in zombieland

liczba stron: 512
Wydawnictwo: HarperCollins

"Żałuję, że nie mogę się cofnąć w czasie i postąpić inaczej w wielu sprawach. Powiedziałabym swojej siostrze: nie. Nigdy nie błagałabym matki, by porozmawiała z ojcem. Zasznurowałabym usta i przełknęła te nienawistne słowa. Albo chociaż uściskałabym siostrę, mamę i tatę po raz ostatni. Powiedziałabym, że ich kocham. Żałuję... tak, żałuję"

 ***

Tytuł oczarował mnie już po kilku sekundach. Jednak powiem szczerze. Spodziewałam się czegoś odrobinę innego. Magia oryginalnej Alicji jednak nie przepadła na dobre. A co najważniejsze jest tam pewien element na którego punkcie mam ostatnio bzika- bezmózgie potwory próbujące zaspokoić swój głód kosztem życia ludzi! Jednak dalej nie mogę się przyzwyczaić do spolszczenia tego słowa. Moim zdaniem któregole lepiej wyglądała by forma zombie zamiast ciągle ciągnącego się na stronach zombi. W niektórych momentach strasznie mnie to irytowało. Wracając jednak do samej treści. Niektórzy bohaterowie od razu skradli moje serce (Gdyby nie Alicja Cole zdecydowanie byłby moją kolejną książkową miłością, bo takich nigdy nie za dużo), natomiast inni wywoływali u mnie czystą chęć mordu (tak Justin, to o tobie mowa!) Styl Geny według mnie jest pisaniem dosyć lekkim. Pierwszą część pochłonęłam w niecałe dwa dni. Mogłabym się doszukiwać wzniosłych treści jakie można wyczytać podczas lektury książki. Jednak moim zdaniem ten kto będzie chciał widzieć wątek siostrzanej miłości, wielkiej przyjaźni odnajdzie coś dla siebie. A ten dla którego liczą się kolejne trupy na stronach... też powinien być zadowolony Jak dla mnie była to chwila odprężenia podczas śledzenia bitw zabójców z potworami (według mnie było ich zdecydowanie za mało) przeplatanych na zmianę z podchodami miłosnymi Ali i Cole'a. Książka sama w sobie zła nie jest. Zabrakło jej może kilku drobiazgów. 

Z czystym sumieniem mogę przyznać mocne 8 na 10. Żadna książka dawno nie skradła mojego serca tak szybko, bo już od pierwszych stron chciałam więcej. 

Polecam wszystkim, którzy tak samo jak ja uśmiechają się na samą myśl o walkach z żywymi trupami oraz nie przeszkadzają im wątki miłości (która stety, niestety jest obecna na coraz to kolejnych stronach)